Son iki Dünya Kupası’na gidemedi İtalya… Bu görülmemiş bir şey. Aslında 3 yıl önce Mancini ve ekibi sadece 1 ay için etkileyici bir takım yaratmamış olsaydı iflas bayrağı çoktan çekilmişti. Ortalama oyuncu kalitesi düşmüş İtalya’nın enerjisi de düşünce Avrupa Şampiyonası’na hak ederek veda ettiler.
İtalya girizgâhı yapmak zorunda kaldık ama İsviçre’nin hakkını verelim. İsviçreli Karl Rappan’ın 30’lardan itibaren oynattığı futbolun, İtalyanların icadı olarak bilinen Katenaçyo’nun atası olduğu söylenir. Belki de bu yüzden yıllardır İsviçre başarılı olduğu turnuvalarda bile sıkıcı futboluyla cehennem azabı çektirirdi futbolseverlere. Ama Murat Yakın öyle bir takım ortaya çıkarmış ki, turnuva başından bu yana zevkle izliyoruz. Dün akşam son paslarda heyecanlarını yenebilseler daha görkemli bir galibiyet alabilirlerdi.
Xhaka, orta sahada gerçek bir komutan gibi oynuyor. Aebischer, Freuler ve Vargas müthiş. Dün Embolo ve Ndoye’nin organizasyondaki olumlu katkılarına rağmen son anda tercih ve vuruş hataları, ilk yarının net bir skorla bitmesini engelledi. Ama şunu söyleyelim, bu turnuvayı nerede bitirirlerse bitirsinler İsviçre’yi çok olumlu hatırlayacağız. Ndoye ve driplinglerini de…
İtalya, Jorginho’nun da yokluğunda iyice rakibe verdi oyunu. Biraz Chiesa’nın gayreti ve kalitesi, biraz da Donnarumma’nın kurtarışlarıyla ayakta kalmaya çalıştılar. Ancak sadece Arnavutluk’u yenerek tamamladılar turnuvayı. İtalya için gelecek aydınlık görünmüyor açıkçası.
İtalya iflas etti
